Als leerling aan van een willekeurige magieschool wordt je door docenten er op gewezen 
dat ingrediënten voor alle spreuken met zorg moet worden toegepast. Maar wel zo snel mogelijk.
Het doel is dan ook om zo snel mogelijk al jouw spreuken te volbrengen.
Dit simpele kaartsysteem is zo geordend dat je eerst één kaart pakt en vervolgens een kaart mag spelen of een spreuk doen.
Het moge duidelijk zijn dat alle individuele spreuken, alledaagse producten nodig hebben die iedere vrome huisvrouw op voorraad houdt. Zoals een trollenneus, vampiertanden of goede-humeur-drankjes. Daarnaast heb je speciale kaarten die geïnspireerd zijn op de IKEA catalogus. Men kan namelijk gebruik maken van een vliegend tapijt, stofzuigmonster of balletje-balletje bekers.
Wordt een spreuk volbracht, dan heeft die uiteraard effect. Ineens moet een andere speler de compulsieve drang hebben om aan zijn hoofd te krabben voordat hij iets zegt. Of voor ieder epistel de alledaagse zin ‘I’ll be a monkeys uncle’ uitspreken. Of hij moet eindigen met een snobistische titel als Freule van Ver tot Velend. Degene die regels letterlijk nemen, en dat is in dit spel zeker geen overbodige luxe, kunnen onder bepaalde regels uitkomen door te zingen als spreken een voorwaarde is. Dit soort interpretaties kunnen een extra smaakvolle toevoeging zijn.
Je begrijpt al dat de hilariteit hoogtij viert in dit ludieke spel. Zeker als de speler die veroordeelt is tot compulsief gedrag, zijn opgelegd automatisme vergeet. Oplettendheid van anderen wordt beloond met een willekeurige kaart van de overtreder.
Hoewel het spel simpel is, heeft het een duidelijke doelgroep. De ideale speler is een 
autistisch jurist die flamboyant kan improviseren. Stopt men daar alledaags bier in, en vergeet uw zelve niet, dan heb je een geweldige tijd. Voor anderen werkt een simpel zakje chips met Arizona drankje ook goed.