De mens is gemaakt om landbouwer te zijn. Dus je neemt gewoon een rechthoekig stuk 
grond en laat arme boertjes voor grootgrondebezitters werken.
Dan kan het grote geld rollen beginnen. We, als één van die grootgrondbezitter, beginnen met bieden om als eerste een perceel te mogen cultiveren. Degene met het hoogste bod kiest en begint bijvoorbeeld een bananen plantage. Daarmee stuur je arbeiders jouw plantage in om ….. te zwoegen. Pas je of heb je het laagste bod, dan krijg je de irrigatiepiet.
Dat lijkt een domper, maar is dat zeker niet. Jij mag dan namelijk bepalen waar er geïrrigeerd wordt én je mag anderen jou laten ‘overtuigen’ om ergens anders te irrigeren. Bedenk wel dat het jammer is als water niet over Gods akkers vloeit. Eerst vluchten de werkers, om uiteindelijk te vervallen tot een zandbak. Aangezien geld heel veel overtuigingskracht heeft is deze keuze daarom een ‘like’ waard.
Het doel is om zoveel mogelijk geld te scoren. Dit wordt aan het einde bepaald door dezelfde aaneengesloten percelen bij elkaar op te tellen en te vermenigvuldigen met de daarop werkende arbeiders per speler. Des te meer percelen en arbeiders jij hebt, des te meer geld je scoort.
Dit spel is al wat ouder en ik vraag mij weldegelijk af of we toen iets gemist hebben, het isnamelijk een goed spel. Zeker als je de politieke mogelijkheden gaat benutten. Naast irrigeren kun je zeker ook irriteren. Voor rustigere spelers is dit een goed rekenspel met interessante tactische mogelijkheden.
